Partner: Kledingbank NHN

Uit de vicieuze cirkel

Afgelopen jaar werd Tamara Tuls, initiatiefnemer én coördinator van Kledingbank Noord-Holland Noord al uitgeroepen tot Egmonder van het jaar. Een hele terechte eer. Maar dat is niet waar ze alles voor doet.

‘Met de kledingbank ondersteunen we minima met kleding, accessoires en andere soorten woontextiel. Onze klanten mogen één keer per maand komen winkelen, waarbij ze tien items mogen uitkiezen voor € 2,-. Daarnaast hebben we voor een aantal gezinnen voedselpakketten. De inbreng van artikelen komt veelal via particuliere donateurs uit de gemeente, maar ook vaak vanuit winkels. Daar zijn we heel blij mee. Naast onze ‘winkel’ zijn we ook een belangrijk sociaal steunpunt. Mensen komen bij ons ook koffie- of theedrinken en even een praatje maken. En we delen waardevolle informatie met hen via onder andere onze nieuwsbrief.’

Samenwerken 
‘We werken nauw samen met de buurtsportcoaches als het gaat om activiteiten en evenementen. Wanneer er wat wordt georganiseerd binnen de gemeente, geeft Eefke dat altijd aan me door. Wij delen dit dan met onze ‘achterban’ waarbij zij zich via ons kunnen aanmelden. Ze kunnen dan gratis deelnemen. We merken dat er vaak niet heel veel op wordt gereageerd. Veel mensen schamen zich voor hun situatie of zitten in een vicieuze cirkel waarin ze zich terugtrekken. Toch blijf ik volhouden, want al onze klanten hebben behoefte aan en recht op leuke activiteiten en sociale contacten. Ook als het financieel (even) slecht gaat. Voor de kinderen uit de minimagezinnen is er het Jeugdfonds Sport & Cultuur. Eefke is daarvoor de tussenpersoon en wij kunnen onze klanten met haar in contact brengen om een aanvraag te doen. Zo kunnen de kinderen lekker sporten of een culturele hobby uitoefenen, zonder dat het financiële druk legt op het gezin.’

Helpen
‘Het is heel belangrijk om goed contact te houden met onze klanten. Sommige hebben het echt heel slecht en hebben bijna niets te besteden. Anderen maken wellicht een beetje misbruik van de situatie waarin ze zitten. Je weet het nooit zeker, maar je hebt weleens vermoedens. Daarom zijn we wel voorzichtig met de dingen die we regelen, maar we proberen mensen zo goed mogelijk te helpen met ons team van 68 vrijwilligers. Ik ben de kledingbank gestart toen ik grotendeels werd afgekeurd. Ik wilde niet thuis op de bank gaan zitten. Maar ik had nooit verwacht dat het zo groot zou worden. En ook voor de vrijwilligers is dit fijne dagbesteding. Mensen die ook afgekeurd zijn of om een andere reden veel thuis zijn, vinden zo toch een nuttige dagbesteding. Er zijn zelfs mensen die via ons weer terug in de maatschappij zijn gekomen en weer aan het werk kunnen. Dat is een mooie bonus!’